به تقلید از آقای ارشادی...

ورود نخستین دستگاه سینماتوگراف به ایران در سال 1279 هجری شمسی توسط مظفرالدین شاه سر آغازی برای سینمای ایران به حساب می‌آید، هر چند ساخت اولین سالن سینمای عمومی تا سال 1291 اتفاق نیفتاد.

تا سال 1309 هیچ فیلم ایرانی ساخته نشد و اندک سینماهای تاسیس‌شده به نمایش فیلم‌های غربی که در مواردی زیرنویس فارسی داشتند می‌پرداختند. نخستین فیلم بلند سینمایی ایران به نام «آبی و رابی» در سال 1309 توسط اوانس اوگانیانس، با فیلمبرداری خان بابا معتضدی ساخته شد.

اولین فیلم
«آبی و رابی»  در سال 1309 به کارگردانی اوانس اوگانیانس ساخته شد، تهیه‌کننده آن ساکوارلیذره بود و فیلمبردار آن خان بابا خان معتضدی. این فیلم سیاه و سفید و صامت بود و ماجراهای خنده‌دار دو مرد بلند وکوتاه در موقعیت‌های مختلف را روایت می‌کرد. فیلم روز جمعه 12 دی 1309 ساعت دو بعد از ظهر در سینما مایاک به نمایش درآمد.

«آبی و رابی» پانصد و شصت تومان خرج برداشت و حدود هفت هزار تومان عاید اوگانیانس کرد. بخشی از این فیلم کمدی را حرکات دو مرد کوتاه و بلند مضحک تشکیل می‌داد و بخشی از آن نیز نقاشی بود، «آبی و رابی» براساس فیلم «پات پاته شون» دانمارکی ساخته شده بود.

"تهرون؟ تهرون، تهرون که میگن قشنگه ولی آدماش بده..." !

اصلاحیه:"تهرون؟تهرون....تهرون که میگن شهر قشنگیه ولی مردمش بدن"
اولین فیلم ناطق
فیلم «دختر لُر» محصول استودیو امپریال فیلم (بمبئی) به تهیه‌کنندگی اردشیر ایرانی و فیلمنامه و کارگردانی عبدالحسین سپنتا اولین فیلم ناطق سینمای ایران است. در این فیلم روح‌انگیز کرمانی (سامی‌نژاد) و عبدالحسین سپنتا، نقش‌های اصلی را بازی می‌کردند. فیلم سیاه و سفید بود و داستان جعفر و گلنار را روایت می‌کرد که به دنبال علاقه‌ای که بهم پیدا می‌کنند شرارت را در یک منطقه از بین می‌برند.

تهیه فیلم هفت ماه طول کشید و در دی ماه 1312 در دو سینمای مایاک و سپه به روی پرده رفت. این فیلم در هند فیلمبرداری شده بود.

                                                                                           منبع:خبر آنلاین