ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
دکترین: دموکراسی – فیلم – ما خیلی جلوتریم
آقای اکبری انتقادی وارد کرد و بهم گفت که چرا کانون اینطوریه؟ چرا ما تو جلسات کانون اینقده بحث بروکراتیک و قانون و این مسائل داریم؟ کانون های دیگه جلساتشون، بیشتر یه پاتوق فیلمه...یعنی بحث تو جلسات مربوطه به فیلم و این حرفا...چرا تو کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی، همش جلسات مربوطه به قانون و رای گیری و بروکراسی و این مسائله؟؟
پاسخ من اینطوری بود:
تو دچار اشتباهی
ما 6 سال پیش تقریبا اینطوری بودیم که تو میگی یعنی فقط یه جلسه داشتیم و تو این جلسات فقط بحثمون فیلم بود و فیلم بود و فیلم
ما تو این 6 سال به یه سری سوال و یه سری تصمیم رسیدیم:
تصمیمی که بهش رسیدیم این بود که باید کانون تا میشه باز باشه، یعنی همیشه باید درش برای کسایی که میخوان فعالیتی در راستای فیلم باشه، باز باشه...هر وقت کسی میخواد بیاد تو کانون بشینه و از فیلم حرف بزنه یا کلیپ بسازه یا یه فیلمی رو خودش بشینه ببینه یا همچین کارایی کنه، با در بسته مواجه نشه...
پس اون یه جلسه ای که میگفتی، ما سعی کردیم که تبدیلش کنیم به یه جلسه ی همیشگی، یعنی همیشه در حال اجرا باشه
- سوالی که برامون پیش اومد این بود که کانون باید چجوری اداره بشه؟ دیکتاتوری یا دموکراسی؟
و پاسخی که براش داشتیم، دموکراسی بود
ما برای ایجاد دموکراسی برای اداره ی این کانون دو تا موضوع رو داشتیم:
1- همه حق نظر دادن و صحبت کردن تو کانون رو دارن ولی فقط کسایی حق تصمیم گرفتن درمورد کارای کانون رو دارن که براش زحمت میکشن (و حالا میگیم که : بیشتر زحمت میکشن)
2- برای دموکراتیک بودن تصمیم گیری های کانون، نیاز به امکاناتی هست
از جمله اطلاع رسانی به کسایی که میخوان بیان درمورد کارای کانون بگن و بشنون و تصمیم بگیرن...تعیین یه زمان خاص برای امکان تصمیم گیری و این حرفا...مدیر جلسه برای نظم و این مسائل...
...
نه تنها فکر میکنم در این رابطه هیچ انتقادی به ما وارد نیست بلکه علت اینکه رویه ی ما با بقیه متفاوته اینه که ما خیلی خیلی خیلی بهتر و فکر شده تر و معرکه تر داریم کار میکنیم
ما به معنای واقعی کلمه کانونیم...
شکورم
like
به قول خودتون "...فعلا ما با دیکتاتوری مخالفیم"
:دی
عجب سوال خوبی بود البته با هر دو دید موافقم ولی اساسنامه هم باید فیلم و عکسی باشه نه اجتماعی / حقوقی ..... برای مثال باید برای کانون برنامه ریزی و هدفگزاری کرد و برنامه کوتاه و بلند مدت داشت.....در مورد فعالیت ها صحبت کرد و چگونگیش مشورت کرد ... نظر من کانون نه میتینگ حقوقی است و نه سینمایی....تازه تمام این قوانین مقطعی هم هست و با دوام نیست مثل حق رای هنوز یک ماه از تصویبش نگزشته قضیه دوباره شروع شد مگه رای وجود داره که حقش باشه تاهالا که همه چی تصویب شده و این فقط بروکراسی اداری و انفرادی ایجاد میکنه ما الان {با توجه به پست اقای پشت مشهدی}از اون نظر ما دچار مشکلیم و خیلی هم مهمه تره و باید اسیب شناسی کرد ودر مرحله ی بعد باید به سورت اساسنامهای از بروز این مشکل در اینده جلوگیری کرد و وووووووو...............الان خد من نه میدونم عضو هستم نیستم رای دارم ندارم و اصلا این مورد برای من نه مهمه نه فرقی میکنه و سوال من اینه که این موارد ایا سودی واسه کانون داره ایا باعث پیشرفتش هست ...تازه ما کلی مطالب رو زمین مونده داریم در کانون مسائلی پیش بوده که بسیار مهم بوده و لی امیسال از اول تا الان نسف جلسات در مورد حق رای بوده که به نطر من همون جلسه ی اول تموم سده بود و کاملا تصویب شده بود { البته به نظر من این یه نقده؟و باید بسیار صریح و بر اساس نظر شخسی باسه تا کارکرد ذهنئ داشته باشه و مشکل زا و ایجاد کشمکش کنه و سابجک نا محسوس داشته باشه پس سوتفهام در این مورد تغسیر من نیس و ناغافل میباشد و لهن غیر شخصی دارد و من هم اینغد وقت ندارم که به همه چی توجه کننم }

البته تا حدودی موافق بحث حق رای هستم ولی از ابن که مباحث کشدار میشه و این که کلی و موردی به جامعیت ما را نزدیک نمیکند و به شاخ و برگ های کم اهمیت که هم انفرادیس هم مقطعی و ناپایدار پرداخته میشود و موضوع وقت و...و به نظر من جلسات باید ریشه ای تر باسد و مباهث نضری با کارکرد و ساختار اینده نگر و استفاده درست از توان بالغوه به کانونیتر شدن نزدیک شویم بنظر من در مورد دکترین اگه جلستات کانون به میتینگ قانون گزار و تک بعدی تبدیل نشه کار خوبیه
والا من درمورد تیکه ی آخر یه حرفی دارم
همونطور که گفتم هر روز کانون میتونه بحث باشه
و بازم به نظر من اگه یه ساعت در هفته رو اختصاص بدیم به میتینگ قانون نویسی، برای کانونی به این حجم فعالیت و عضو، و با اینهمه ادعای دموکراسی، کار گزافی نکردیم
شکورم
سومین دفاعیه من
من از کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی به شدت دفاع میکنم
ببینید آقای اکبری یا آقای اسدی من فک میکنم برای انجام درست هر کاری حتما و حتما باید یه قانونی وجود داشته باشه در واقع قانون گذاری ما در کانون یک جور آینده نگریه اولا این که از نظر من ما در جلسات کانون خیلی خیلی هم در مورد فیلم ها و کارگردان هاو..... صحبت میکنیم اما در کدوم جلسات کانون؟؟؟؟؟؟
ببینید آقای اکبری در یه جلسه مثل جلسات رسمی کانون (منظورم همون هفته ای یک باره) ما فقط میتونیم تصمیم گیری کنیم پیشنهاداتمونو بررسی کنیم یعنی چاره ای نداریم چون با محدودیت زمانی مواجه هستیم...
اما در چه زمان هایی در کانون بحث تخصصی میشه؟؟؟؟؟
ببخشید که این طور میگم ولی دقیقا زمانایی که شما نیستین... یعنی خودتون نمیاین...
من فک میکنم امور فرهنگی همینطوری و سر دلخوشیِ ما یه غرفه از اون کانکس رو در اختیار ما قرار نداده ....من فک میکنم همینجوری نیست که دوستان متخصص قاپ آچانمون دارن بیشتر میشن(ترجیحا در خصوص کلمه قاپ آچان به خودم مراجعه کنید)
من این مثال رو برای تمام دوستانی میزنم که مثل شما نمیان کانکس مثلا ما سه شنبه ی گذشته تو کانون چه کردیم....
آقای شکوری با الهه وفایی مشغول بحث بودن،اقای دلیاری ، آقای آقای ارشادی و آقای قربانی با یکی دونفر دیگه مشغول بحث در مورد یه سری فیلم و کارگردا ن و منتقد بودن، آقای عطار پور مشغول درو کردن فیلم از هاردای بچه ها بودن، من وشبنم و آقای شکوری داشتیم در مورد معیارهای حق رای بحث میکردیم آقای فرامرزی و آقای صفایی مشغول تمرین عکاسی از همه ی زوایای کانون از آدماش در حالات مختلف گرفته تا در ودیوار کانون بودن آقای توپ شکن مشغول تعیین افراد قاپ آچان برای روز های هفته بودن......خب!!!!!
به نظرتون اینا غیر از فعالیتای هنری و فیلمی میتونه باشه
ببینید تا ما یه قانون درست و حسابی نداشته باشیم بدون شک و باز هم بدون شک فعالیتامون همه و همه به بن بست میخوره
آقای اکبری
"رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود"
من میتونم این بیت رو در این خصوص این طور تفسیر کنم که:
مصداق کامل مصرع اول کانون فیلم هایی هستند که شما ازشون نام بردین یعنی کسایی که میان تو جلساتشون کلی در مورد فیلم حرف میزنند اما اگه یه روزی در موردی دچار یه مشکل شن بحثشونو نصفه و نیمه رها میکنن تا اون مشکلی که قبلا پیش بینی نکرده بودن رو حل کنن
اما مصداق کامل مصرع دوم با افتخار تمام کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتیه که داره با آینده نگری قانون گذاری میکنه تا با خیال راحت در آینده فعالیت های هنری مستمر خودشو بدون وقفه پیش ببره و من به شما و همه دوستانی که کانکس نمیان توصیه میکنم که یک بار از نزدیک و درونی به کانون نگاه کنین و خودتون هم وارد این بحثا بشید تا هم لذتشو حس کنید و هم توقعات به جاتون مرتفع بشه
کاش بلد بودم خیلی خلاصه حرف بزنم
به نظر من دیکتاتوری یا دموکراسی اداره بشه یا نه مهم نیست مهم اینکه هدفهای بزرگی که داره برسه ولی در کل دموکراسی اداره بشه بهتره//////////////
آخرش چی شد؟؟
شکور متعجب
سلام
شکور جان مرسی برای ثبت این بحث
جوابت همون روز من رو قانع کرد