خاطرات: دختر

تو خوابگاه بودم

فکر میکنم مهرماه سال 86 بود

یهو خانم ترکمان (دبیر سال دوم کانون) باهام تماس گرفت

گفتن که: آقای شکوری، یه خانومی اومده میگه میخواد کلی تو کانون فیلم فعالیت کنه و کلی کار جدید میخواد انجام بده و این حرفا

خواب آلود بودم

ازین چیزا خیلی شنیده بودم

اتفاقا همین دو ماه پیش بود که یه سری عضو که ازین حرفا زده بودن، دیگه رفته بودن و خبری ازشون نبود

به خانم ترکمان گفتم که

باشه باشه، ولی خوب خانوم، ازین حرفا کم نشنیدیم ها...ما که حسن ظن داریم ولی شما هم اینقد ذوق نکنید که یهو بخوره تو ذوقتون (آخه تو بحران نیرو بودیم اون زمون)

خانم ترکمان گفتن که : فکر کنم این یکی فرق داره

خیلی حرفای جالبی میزنه، از قبل از دانشگاه دنبال این کارا بوده و این حرفا، اگه ممکنه بیاید باهاشون صحبت کنید ببینیم چی میشه

من بازم خواب آلود گفتم...من که نمیگم کمک نمیکنم، فقط میگم ذوق نکنید...میام حرف بزنم

روز بعدش با اون خانوم تو کانکس کانون فیلم ملاقات کردم

اسم و فامیلش بود...الهه وفایی

شکورم