ابراهیم حاتمی کیا-رضا میر کریمی و اصغر فرهادی......

خبر تازه ای که الان فکر کنم حتما همتون چیزایی ازش شنیدید این قضیه نامه ابراهیم حاتمی کیا به رضا میرکریمی است در ستایش فیلم یه حبه قند و البته تیکه کنایه های تموم نشدنی به اصغر فرهادی...
متن نامه رو اول برای اون دوستایی که نخوندنش می ذارم تا بعدش در ادامه مقصودم رو از نگارش این پست بگم: 

«یا لطیف

خیر ببینی آقا سیدرضای میرکریمی.

کام‌ات شیرین. اگر این حَبّه قندت نبود، یادمان می‌رفت کجایی هستیم و با کامِ تلخ در صفِ سفارتِ خرس‌نشان ایستاده بودیم تا از سرزمین همیشه آفتاب‌مان به جبرِ همکار تلخ‌مزاج، همه مهر دروغ بر پیشانی، متقاضی پناه به سرزمین همیشه ابری بگیریم.

خیر ببینی برادر. تو با حَبّه قندی کام دودگرفته‌مان را شُستی و به یادمان آوردی که ایرانی هستیم. نامی داریم و نشانی. ادبی داریم و آدابی، که به وقت شادمانی بدانیم چه باید کنیم و به وقت عزا چه باید باشیم.

سیّد عزیز، متوقع نباش که با این حَبّه قندت قادر به شیرین کردن کامِ جفامسلکان باشی. این تلخی به بلندای نسلِ این نهضت همچنان ادامه‌دار است، ولی بدان، این بارانِ سیاهِ جفایِ غریبه‌هایِ دوست‌نما، پایانی دارد. تو حوصله کن و مباد که شکایت به غریبه بری. تو شاگردِ مکتبِ فردوسی و حافظی که نه کوچیدند و نه شوقِ ترکِ سرزمین به فرزندانشان دادند. این عصر وارونگی پایانی دارد برادر!»

برادرت ابراهیم حاتمی‌کیا

برگ‌ریزان یکهزاروسیصدونود


آخرین باری که توی ابوریحان کلیپمون پخش شد و ۷۰۰ نفر برای کانونمون و کارای بزرگش هورا کشیدن فیلم *جدایی نادر از سیمین* بود و حالا قلم کسی که درباره اش خیلی خیلی میشه حرف زد و مواضعش رو در گذر تاریخ نقد کرد این اکران و اون اکران از نظر من تاریخی رو به هم مرتبط کرده...
من که می گم می تونیم حالا دیگه به عنوان یک نهاد خیلی حرفه ای سینمایی- دانشجویی موضعی داشته باشیم درباره اتفاقات و اخبار سینمایی...
بهش تا سه شنبه فکر کنید دوستان
من خودم یه پیشنهاداتی دارم که ترجیحم اینه که حضوری بیشتر صحبت کنم...
ارادت
الهه وفایی