بسی مهم - جدایی عکس از فیلم (۲)

امسال امید به خدا میخایم بخش عکس رو تو کانون پررنگ تر از گذشته کنیم. 

البته این کار رو من یک سال پیش میخاستم انجام بدم 

اما چون تقریبا دست تنها بودم خیلی به هدفم نرسیدم 

و سینه خیز جلو رفتیم و اولین کاری که فکر میکردم باید انجام داد 

این بود که 

با برگزاری کلاس های عکاسی دوره مقدماتی بتونیم 

یه عده از بچه های علاقه مند در دانشگاه رو به این بخش جذب کنیم 

و تا حدودی استارت سال بعد رو زده باشیم. 

برای شروع فهمیدیم که حرکتی کاملا استثنائی داریم انجام میدیم 

تا جایی که ظرفیت کلاس رو 

از ۲۰ نفر 

طی چند مرحله 

به ۲۵ تا ۳۰ نفر 

افزایش دادیم اما بازم جوابگوی استقبال هنرجویان نبودیم 

این شد که نهایتا با موافقت و لطف امور فرهنگی،  

 ۲ کلاس 30 نفره ثبت نام کردیم. 

البته به دلیل برخی مسائل 

(مثل بی تجربگیه بنده در برگزاری کلاس ها  

- دیر شروع شدن کلاسا و بطبع کشیده شدن به ایام امتحانات 

و برخی بدشانسی ها و ...) 

روند شاهکاری نداشتیم 

و به هر سختی و مشقت که بود کلاس رو تا اواخر تیر بستیم. 

و اما بذارید بیشتر با این کلاس بیشتر آشناتون کنم 

تا متوجه شید که 

چرا من اینقدر سنگ این کلاس و استاد رو به سینه میزنم ...

موضوع تدریس بیشتر مباحث زیبایی شناختی و فلسفه ی عکاسی بود.  

مباحثی چون: 

-چیستیِ هنر و خصوصا عکس - اینکه ما برای چه عکس میگیریم ... برای که عکس میگیریم (خودمون یا دیگران یا  اشیا). 

-بررسی معیار های عکس خوب در حوزه های بصری و چگونگی انگیختن حسِ مطلوبِ عکاس در بیننده. 

- تغییر نوع نگاه به پیرامون و آموزش چگونه دیدن و یافتن قاب ها و اجسامی که تا کنون به سادگی آن ها را در روزمرگی خود قرار دادیم و تا کنون نگاهی معناگرا به وجود آنها نداشته ایم.

- درگیر کردن و به چالش کشیدن ذهن هنرجو و تبدیل آن از یک تفکر بسته به تفکر باز و نامحدود (و در مواقعی هنجارشکن) در دیدن و به تصویر کشیدن.

-و در اواسط کار با انتخاب سوژه ای به تمرین آموخته ها پرداخته شد که در این کلاس، سوژه ی خاص، دیواره ها و اجسامِ پیرامون آنها و سعی بر خلق فضاهای انتزاعی بود.

به هر تقدیر در پایان کلاس مجموعه ای از کارهای هنرجویان بدست آمد 

که با پیشنهاد استاد «حسین نوشیر» بنا شد 

در این ترم تعدادی از عکسها به نمایش گذاشته شود با این اهداف که: 

 -          در ابتدا هنرجوی ترم گذشته اهمیت کار و اثر خودش رو بسنجه و حس خوبی  نسبت به کاراش پیدا کنه.

-          عامه ی افرادی که با این نوعِ نگاه به پیرامون غریبه اند با نقدهای سنجیده ی منتقدین به این مباحث آشنا و از ویژگی های اینگونه آثار مطلع شن (اگرچه در برخورد اولیه مانند مسئول محترم امور مالی (جناب نبیئی) به این نوع عکس ها پوزخند زده اند).

-          علاقه مند کردن افرادِ تعزیف شده در مورد قبل

-          جذب و ثبت نام حداکثری افراد علاقه مند، در دوره های جدید.

با این اوصاف بود که در ابتدای این ترم کانون تصمیم گرفت تا نمایشگاهی متشکل از آثار هنرجویان ترم پیشین برگزار کنه. 

بنابراین ذکر چند نکته و در نظر داشتن اونا در حین بازدید خیلی اهمیت داره ...

1-      نمایشگاه از آثار بچه هاییه که تازه شروع کردن به عکاسی و تا حالا عکاسیه حرفه ای انجام ندادن.

2-      به غیر از 3-4 نفر بقیه با دوربین های کامپکت معمولی و حتی گوشیشون این عکسارو انداختن.

3-      با توجه به مورد 2، هدف این کلاس کیفیتِ مگاپیکسل یا رنگ یا dpi نبوده بلکه هدف خلق یک فضای انتزاعی و چالش برانگیز با توجه به قواعد بصری بوده و در مواردی جانبخشی اشیا و رسوندن پیامی از یک شیئ به بیننده.

4-      محیطی که عکس ها در اونجا گرفته شده بسیار بسیار محدود (اصن یه وضعی) و خلاصه شده در 2-3 لوکیشن در همین دانشگاه بود و بیشتر سعی شد با خلاقیت و ابتکار ذهن هنرجو این محدودیت ها به چشم نیاد.

5-      تازه بخام گرمای هوا رو هم تو اون هفته ای که عکاسی میکردیم بگم که هیچی دیگه ( 40- 50 درجه و یکی دوتا تلفات هم داشتیم)

6-      سوژه دیوار و سنگ و کلوخ بوده...

پس انتظار یک گالری سطح بالا رو نباس داشت

و حرفم اینه که باید با نگاهی مخصوصِ همین نمایشگاه وارد اون شد.

همین جا از همه ی همه ی بچه های گل سنبلِ کانون دعوت ویژه ی ویژه ی سه آتیشه به عمل میاد بیان کارارو ببینن. 

امیدوارم دیگه همه چیزو توضیح داده باشم 

بازم سوالی دارید بپرسید 

فرامرزی خدمت گزار صدیق