دکترین ۶ : تصمیم گیری های شکلی و ماهوی

امروز سوالی مطرح شد که من رو به یاد صحبت قدیمی ام با امید صفایی، امیرحسین تقوی، الهام محمد نژاد و نسیم نعیمی انداخت

آیا تمام تصمیم گیری ها باید به تصویب نهاد تصمیم گیری برسد؟

من چند روز پیش داشتم درمورد دکترین ها برای امید می گفتم که بحث و گفتمان درمورد دکترین ها باعث میشه که ما بفهمیم کدوم ایده مون درسته و کدوم ایدمون غلط یا اینکه ایده هامون تعدیل بشن به طور مثال در بحث دکترین «دموکراسی بهتر است یا نتیجه گیری» با صحبت های دوستان در قسمت نظرات من به این نتیجه گیری رسیدم که باید در میزان انعطاف پذیری نهاد تصمیم گیری یه تجدید نظر بشه تا کانون بتونه تا اندازه ای هم به نتیجه ی فعالیت هاش امیدوار باشه.

در این راستا من درمورد تصمیم گیر ها هم به نظر جدیدی رسیدم

به نظر من تصمیم گیری های کانون دو نوع خواهند بود

تصمیم گیری های ماهوی و تصمیم گیری های شکلی

تصمیم گیری های ماهوی باید به تصویب نهاد تصمیم گیری برسه ولی تصمیم گیری های شکلی نیازی به تصویب نهاد تصمیم گیری ندارن، هرچند که نهاد تصمیم گیری چنانچه بخواد، میتونه با اکثریت آرا درمورد اونها هم نظر بده.

اختیار تصمیم گیری های شکلی در دست مدیر اجرایی همون پروژه ی خاصه که دیگه نیازی نداره برای هر کاری که میخواد انجام بده، اول بیاد جلسه ی نهاد تصمیم گیری رو برگزار کنه و از اونا نظر بخواد.

دقت کنید، دارم درمورد تصمیم گیری های شکلی حرف میزنم.

ممکنه در یک پروژه ی خاص، تصمیمات ماهوی ای موجود باشه که از اختیار مدیر اجرایی خارجه و براشون باید با رای گیری از اعضای نهاد تصمیم گیری، مشروعیت حرکتش رو به وجود بیاره (مثل اینکه بعد از اکران، جلسه ی نقد داشته باشیم یا نه)

به طور مثال در یک پروژه مث اکران آفریقا، برای انتخاب نوع هدایایی که میخوایم به مهمونا بدیم، نیازی به تصمیم گیری توسط نهاد تصمیم گیری نیست بلکه مدیر اجرایی میاد با بچه هایی که دم دستشن و فکر میکنه که صلاحیت مشورت دارن، مشورت میکنه و تصمیم آخر رو میگیره.

البت این موضوع نباس باعث سواستفاده ی مدیر اجرایی بشه و چنانچه همچین شائبه ای به وجود بیاد، هر کس میتونه از نهاد تصمیم گیری، دخالت در اون مورد رو بخواد و کلا هر کس حق اعتراض به مدیر اجرایی ای که داره از این اختیار سواستفاده میکنه رو داره.

ولی مثلا وقتی در یک پروژه ی اکران فیلم مثلا نخوایم نقد فیلم رو در ادامه داشته باشیم، این دیگه دست مدیر اجرایی نیست و نهاد تصمیم گیریه که باید درموردش صحبت کنه.

در این راستا باید موضوعات ماهوی با موضوعات شکلی از هم تفکیک بشن که هنوز به تعریف دقیقی براشون نرسیدم.

این نظر در راستای اینه که کانون علاوه بر دموکراتیک بودنش، کمی هم به نتیجه ی فعالیت هاش راحت تر برسه و مسائل بی اهمیتی مث نوع هدایا، انتخاب مجری، زمان روشن شدن چراغای تالار، پخش فیلم به صورت دی وی دی یا با لب تاب و این جور چیزا که واقعا مربوط به ماهیت کار نمیشه، مدیر اجرایی رو به دردسر گرفتن مشروعیت نندازن.

البت بازم تکرار میکنم که نهاد تصمیم گیری حق دخالت در هرگونه تصمیمی حتی اینکه کدوم صندلی باید کجا گذاشته بشه داره، ولی دیگه نیازی نیست برای این جور مسائل، قبل از انجامش، رای گیری کرد، همین.

شکور حراف