رضا بیک ایمانوردی و حرف هایی از جنس سینما و زندگی

سالها قبل از اینکه اکبر عبدی به "مرد هزارچهره"سینمای ایران ملقب شود،جوان ورزشکار و نیرومندی  در سینمای آن روزها به این لقب مفتخر بود . . .  

وی فعالیت هنری را سال ۱۳۳۷ با بازی در تروپ تئاتر «اُسکار» آغاز کرد.در سال۱۳۴۰ بر حسب اتفاق و به دنبال برخوردی که تصادفاً با ساموئل خاچیکیان در خیابان داشت خاچیکیان از اندام ورزیده و چهره سینمایی او که مناسب برای ایفای نقش‌های عامه پسند تشخیص داد و از ایمانوردی دعوت به عمل آورد تا دراستودیو آژیر فیلم حضور پیدا کند.

او در این استودیو در اولین نقش زندگی سینمایی خود رل کوتاهی در فیلم فریاد نیمه شب بازی کرد که همین نقش چند دقیقه‌ای باعث شد تا این کارگردان بزرگ در فیلم‌های بعدی خود مانند: یک قدم تا مرگ، دلهره، ضربت، سرسام و ... جهت بازی از او دعوت به عمل بیاورد.

غلامرضا ایمانوردی بعد از ورود به صحنه سینما با اجرای نقش‌های مختلف در فیلم‌های اکشن و کمدی با نام هنری بیک ایمانوری در بیش از یکصد و پنجاه فیلم سینمایی، به عنوان یکی از پرکارترین بازیگران سینمای ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی به محبوبیت ویژه‌ای دربین مردم دست یافت، و به واسطه توانایی که او در گردش نقش‌های مختلف سینمایی داشت، لقب مرد هزار چهره سینما را کسب کرد.

بخش هایی از آخرین مصاحبه ایشان قبل از فوت ایشان را باهم مرور می کنیم که خالی از لطف نیست . . .

خیلی کوتاه در مورد اقتصاد سینمایی ایران و فروش فیلم

همیشه بحث این بوده که از درآمد فروش یک فیلم در سینما ها چه قدر از مبلغ آن به جیب سازندگانش باز میگردد؟ 

در سینمای بدنه ایران بر اساس آمار سال 93 این عدد 37 درصد فروش کل هست . یعنی اگر فیلم طبقه حساس شش میلیارد تومن در سینما ها فروخته, دو میلیارد و دویست میلیون تمومن آن سود است و تازه از این مبلغ حدود یک میلیارد تومن باز هزینه تولید فیلم شده , پس سود خالص برای این فیلم میشود یک میلیارد و دویست میلیون تومن سود نهایی و خالص .

اما در بخش هنر تجربه 100 درصد این مبلغ به سازندگاه فیلم بازمیگردد یعنی اگر ماهی و گربه 500 میلیون تومن فروش داشته تمام این مبلغ به سازندگانش باز میگردد و اگر این فیلم در سینمای بدنه اکران میشد این فیلم باید یک میلیارد و چهارصد میلیون تومن فروش داشته باشد تا به پانصد میلیون تومن سود میرسید . 

بگذریم از فیلم هایی مثل فیلم تازه آقای فلان که بیست میلیارد تومن هزینه برای تولیدش در نظر گرفته شده ,حالا به این موضوع دقت داشته باشید که سینمای ایران رسما یعنی ضرر و به قول امیر قادری یک سینمای سوبسیدی و نفتی و بی رقابت .