از خویشتن گذشتن من باب کشف چاره : مدیر تولید پترس صفت بنده

عارضم خدمتتون سر اولین پروژه بنده بودیم که احتیاج به مدیر تولید داشتیم . مهدی قربانی عزیز بی هیچ سوالی این مسوولیت پذیرفت . ما قرار بود به رسم دیرینه کانون واسه بچه ها یه چیزی بگیریم که متناسب زمان و فصل باشه و بهشون بچسبه . سر پروژه هرکی یچیزی بود . ما قرار شد که مقدار ۱۸ بسته نسکافه بخریم (تیم ما ۱۳ نفر بود ۵ تا ام اضافه گرفت که کم نیاد) . قرار شد مدیر تولید عزیز من آخر کار نسکافه ها رو واسه بچه ها بیاره بگذریم از این که اون قد دیر اورد که داشتن امور فرهنگی رو می بستن . من که خسته از یه روز پر مشقت انتظار داشتم با خوردن نسکافه خستگی از تنم درآد و کمی فراغ خاطر داشته باشم ُ اولین جرعه رو ک سر کشیدم دیدم بیشتر مزه آب می ده تا نسکافه

حالا خودم هیچی جلو بچه ها خیلی بد شده بود بخصوص ک چند نفر اعضای خارج کانون بودن

مهدی کشیدم کنار گفتم مهدی چرا اینا مزه آب می دن ؟

مهدی : حاجیییی !! واسه هر لیوان نصف نسکافه رو ریختم

من : ده آخه چرا ؟ نباید کم میومد که ؟

مهدی : حاجی من تازه به بچه ها حال دادم

من با تعجب گفتم چطور‌؟

مهدی با اعتماد بنفسی که صیاد بعد شکار شیر همچین حالتی رو نمی تونست داشته باشه سینه رو صاف کرد و گفت :

حاجی رو نسکافه زده ۳ در ۱ ! یعنی هر نسکافه برای سه تا لیوانه . من تازه هر نسکافه رو تو دو تا لیوان ریختم!

من

مهدی

حضار

به قول امیر حیدری شانس اوردم سه تا بسته نسکافه رو تو یه لیوان نریخت