جایزه‌ی دیگر برای "کشتن مرغ مقلد"

در بین فیلم‌های تولیدی کانون، فیلم کوتاه "کشتن مرغ مقلد" بیشترین مقام و جوایز را به خود اختصاص داده است.

و در ایام اخیر، کارگردان اثر، موفق به اخذ مقام برترین فیلم کوتاه فستیوال بین‌المللی اینرسیتی لس‌آنجلس شد.

تبریک به تیم تولید فیلم

و عباس شکوری، نویسنده، تدوینگر و کارگردان اثر

لینک پست اینستاگرام

نقد و بررسی فیلم سینمایی Asteroid City

"یک تئاتر و یک فیلم با یک بلیط !"

هیچ سبک سینمایی ای به اندازه سبک وس اندرسون التقاطی، بافتی و کاملاً قابل تشخیص نیست. از طرح تولید ژرفنمایی گرفته تا دکور عروسک مانند؛ حروف نگاری گرافیکی پر زرق و برق. بازی ها آنقدر تئاتری است که غالبا فیلم را مانند برداشتی وسترن  گونه از تئاتر های سنتی ژاپنی به نمایش می گذارد. ساختار لایه لایه در یک داستان که با طعم منحصر به فردی از هوس شروع به حرکت می کند، و در نهایت ختم به تقارن های نمادین وس اندرسونیزه شده که چه کسی می تواند آنها را فراموش کند، می شود. 

ساخت انیمشن تجربی کوتاه

 انیمشن تجربی کوتاه با استفاده از عکس‌های نوردهی طولانی با همکاری کانون انیمیشن دانشگاه سروش و با مدیریت آقای رضوی در دست ساخت است.

_____________________________________________

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

ورکشاپ طراحی فیگور

ورکشاپ طراحی فیگور

با تدریس سرکار خانم حمیده سلیمی

 در تاریخ ۱۴۰۲/۰۳/۰۲  برگزار شد.

در این ورکشاپ  مباحث کلی در مورد آناتومی، طراحی پوز و طراحی از رفرنس و تناسبات بیان شد.

_____________________________________________

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

صدها داستان متفاوت...

توصیف ابعاد جدید از یک شغل...

سکوت بره ها، شکارچی استخوان، سیکاریو، روز تمرین، سرپیکو، دیپارتد و حتی زوتوپیا

. 

ادای دین...

من عاشق ارادت گای‌ریچی به بازیگوشی‌های تدوینی هستم
و مثل خیلی‌ها هم پیگیر فیلم‌های جینلهال
حالا این دو در میثاق کنار هم جمع شدند و اثری خلق کردند که حول موضوعی است که همیشه عاشقش بودم... وفای به‌عهد و پرداختن دین و شرافت... 

نقد و بررسی قسمت 1 فصل اول سریال آیینه سیاه

آیینه‌ی سیاه : فصل اول، قسمت اول

«سرود ملی؛ یک تلخی بی پایان»

سریال آیینه سیاه محصول مستقلی که بعد از دو فصل به مالکیت نتفلیکس در آمد، اثری دیستوپیایی-علمی تخیلی ساخته‌ی چارلی بروکر است که مثل یک قهوه تلخ سر صبحی با شکم خالی برای مخاطب می ماند، قهوه ای که هرچند تلخ است اما شخص را تکان می دهد و به او آگاهی محیطی می بخشد. بروکر برخلاف خیلی از سینماگران، برای جذب مخاطب در ابتدایی ترین اپیزود خود تلاشی نمیکند و به زرق و برق روی نمی آورد، بلکه بی رحمانه ترین، آزاردهنده ترین و در عین حال واقعی ترین داستان را همان اول در مغز مخاطب فرو میکند به طوری که خیلی از بینندگان سریعا از تماشای سریال پشیمان می شوند و آن را ادامه نمی دهند. البته که بروکر بهانه‌ی علمی تخیلی بودن را از آنها گرفته و رئال ترین داستان را در اولین قسمت روایت می کند؛ در این قسمت افرادی ناشناس دختر ملکه را به گروگان می‌گیرند و در ویدئویی در یوتوب اعلام می‌کنند که در ازای خواسته‌ای عجیب از نخست وزیر، حاضر به آزادی او هستند. در ابتدای داستان بر طبق نظرسنجی‌ها اکثریت جامعه با چنین خواسته‌ای مخالف هستند؛ اما با پیش رفتن داستان و اتفاقاتی که می‌افتد، کم‌کم نظرات اکثریت جامعه تغییر کرده و نخست‌وزیر مجبور به انجام خواسته‌ی گروگانگیرها می‌شود و بخش اعظمی از جامعه، آن را به صورت زنده می‌بینند!

سازنده این نقد اخلاقی اجتماعی را به انسان های جامعه‌اش وارد می کند که آنها می توانند دست از تماشای این فاجعه (اتفاقات درون سریال) بکشند و تلویزیون های خود را خاموش کنند اما نمی کنند چرا که خودشان کنجکاو و شیفته‌ی دیدن این رذائل هستند، عاشق دیدن سقوط یک انسان و علاقمند به تماشای تاریکی مطلق!

سریال آینه‌ی سیاه دو ویژگی مثبت دارد که معمولا در سریال‌های دیگر یافت نمی‌شود: اول اینکه هر قسمت از این سریال نگاهی انتقادی و البته کاملا واقع‌گرا به رابطه‌ی انسان و تکنولوژی دارد، مورد دوم هم اینکه هر قسمت این سریال داستان و بازیگرانی کاملا مجزا دارد، یعنی می‌توان هر قسمتی از این سریال را جداگانه و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای دید.

پایان بندی قسمت اول نیز واقع گرایانه و قابل باور است و به این کمدی تلخ وحشتناکی که به جای نشاندن خنده، لبخند را از روی چهره مخاطب می دزدد، پایان می دهد؛ و بیننده ناخودآگاه و بدون اختیار به سراغ تماشای قسمت بعدی می رود.

نویسنده : ماهان کلانتری

آیین توشیح و تبادل تفاهم نامه همکاری فی مابین کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی و کانون انیمیشن دانشگاه سروش

آیین توشیح و تبادل تفاهم نامه همکاری فی مابین کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی و کانون انیمیشن دانشگاه سروش در تاریخ ششم اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، به میزبانی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی با حضور نمایندگان، دبیر و سرپرست دو کانون، برگزار شد. در این جلسه نمایندگان با اشاره به لزوم هم افزاری و همکاری مشترک اعضای متخصص دو کانون، به تبیین مفاد تفاهم نامه پرداختند، همچنین اعضای دو کانون به منظور تصریح و تبیین مناسبات آتی به تشریح لوازم تحقق اهداف مندرج در تفاهم نامه پرداختند. از این پس اعضای کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی میتوانند از امکانات و تسهیلات دانشگاه سروش مطابق مفاد مندرج در تفاهم نامه استفاده کنند. همچنین امکان عضویت دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در کانون فیلم و عکس دانشگاه سروش برقرار شده است.
لینک عضویت در کانون انیمیشن دانشگاه سروش
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScWHoDJXKznDno5XjwASTvXDrwJHFGV0jX0inFmbmZQE6UdAQ/viewform

_____________________________________________

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

جلسه نقد فیلم برادران لیلا

جلسه آنلاین با محروریت بررسی فیلم برادران لیلا  به کارگردانی

"سعید روستایی " در تاریخ ۱۴۰۲/۱/۱۶ پس از وقفه ای  در برگزاری جلسات نقد با استقبال بسیار عالی اعضای کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی و حضور افرادی خارج از کانون برگزار شد.

---

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

جلسه نقد فیلم مرثیه ای برای یک رویا

جلسه آنلاین با محروریت بررسی فیلم مرثیه ای برای یک رویا در حوزه روانشناختی به کارگردانی

"دارن آرنوفسکی " در تاریخ ۱۴۰۱/۶/۲۴ با حضور اعضای کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

---

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

جلسه نقد فیلم علفزار

جلسه آنلاین با محروریت فیلم علفزار به کارگردانی

"کاظم دانشی " در تاریخ ۱۴۰۱/۵/۴ با حضور اعضای کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

---

آیدی کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی در فضای مجازی:

http://t.me/sbu_film

https://www.instagram.com/sbufilm/

____________________________________________

مسئول تاریخچه(حسین علی اکبر)

معرفی کتاب - سینما چیست اثر آندره بازن

آندره بازن در سینما چیست؟ بیشتر به سینمای کلاسیک می پردازد و استاندارد طلایی در زمینه نقد فیلم محسوب می شود. اگرچه بازن هیچ فیلمی نساخت ، اما از زمان جنگ جهانی دوم نام وی به عنوان یکی از مهمترین شخصیت های سینمای فرانسه بوده است. وی از بنیانگذاران Cahiers du Cinéma بود که تحت هدایت وی به یکی از برجسته ترین نشریات جهان تبدیل شد. او که قهرمان فیلمهای ژان رنوار (که پیشگفتار کوتاهی در جلد اول بود) ، اورسن ولز و روبرتو روسلینی شد ، به دفاع از فرانسواتروفو برآمد که وی در گفتار جلد دوم او را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. مقاله های موجود در این کتاب بسیار مبتکرانه اما همیشه قابل دسترسی و تحریک کننده هستند. همانطور که رنوار می گوید ، مقاله های بازین "حتی اگر سینما زنده نماند" زنده می مانند.آندره بازین مطمئنا از نظریه پردازان بزرگ سینما است و هرکسی که به طور جدی به این موضوع علاقه مند باشد ، مطمئنا باید حداقل برخی از نوشته های او را بخواند در اوایل این کتاب مقاله ، بازین خود را در "اردوگاه واقع گرایان" قرار می دهد او دوست دارد تماشاگر را وادار کند تصمیم بگیرد که کجا را جستجو کند ، نه اینکه توسط فیلمساز هدایت شود. او از احتمال ابهاماتی که این امر ممکن می کند ، لذت می برد.

الماس‌های تراش نخورده: یک هتریک درست و درمان...

به نظر من اساساً یک فیلم باید از دو منظر قضاوت شود، یکی از منظر معیارهای هنری فیلمسازی و دیگری از منظرِ وسیله بودن این هنر جهت انتقال مفاهیم. الماس‌های تراش‌نخورده تلاش کرده 

یادداشتی کوتاه بر خرس نیست - جعفر پناهی

می‌خواهم چند کلامی را دربارهٔ فیلم جدید خرس نیست - جعفر پناهی با شما در میان بگذارم که به داوری‌ام، مهم‌ترین و بهترین ساختهٔ سال 1401 سینمایِ مستقلِ ایران است.

جستاری کوتاه درباره‌ی دریایی که می‌اندیشد.

خودتان بهتر می‌دانید، این روزها همه‌چیز سیاسی است حتّی سیاسی ننوشتن هم سیاسی است و گفتمانِ مسلطِ سابق بنا دارد خودش را در تمام ابعاد بازتثبیت کرده و ایده‌‌هایِ بوگندویش را به‌ِمان حقنه کند. از همین‌رو، بنا دارم کمی دربارهٔ فیلم تجربیِ دریایی که می‌اندیشد (به هلندی: De zee die denk) اثر خرت دو خرف بحث کنم.

برادران لیلا، خروج و مادر!

معتقدم که فیلم خوب و فیلم مهم متفاوتند. فیلم می تواند خوب باشد ولی بی اهمیت. مهم باشد ولی بد. خوب و مهم باشد. بد و بی اهمیت باشد. و به نظرم کسانی باید از برادران لیلا به عنوان یک اثر هنری (نه لزوماً یک فیلم خوب) لذت ببرند که از فیلم‌هایی مانند مادر از آرانفسکی هم لذت برده اند.

دیگر همه می دانیم که برادران لیلا، 

سینما دستمال ورونیکا است

برای چندمین بار فریب دوستان را خوردم و شروع کردم به دیدن آنچه شاهکار The Last of Us خواندید. اولین نتیجه اینکه باید در فرم عضویت کانون فیلم یک فیلد برای آپلود گواهی Neurodegenerative disease هم اضافه شود. متاسفانه آلزایمر بسیار شایع شده و انگار نه انگار که قبلا The Walking Dead ی هم ساخته اند (هر چند همان هم بین میوه ها شلغم بود) گویی فرشتگان آسمانی آسمان را شکافته و ایده ی بیماری همه گیر و تشکیل کلونی های کوچک انسانی و مهم تر از همه ایده ی زامبی را بر دست اندرکاران HBO نازل کردند. 

پیشنهاد جدی برای تماشا / یک عاشقانه ی واقعی .

.

.

وقتی ادوارد دست قیچی رو می دیدم، صرفاً حس خوبی داشتم از خلاقیت تیم برتون. وگرنه احساس نمیکردم که دارم یک فیلم با یه فیلمنامه ی فوق العاده رو می بینم. ولی تخیل و ابتکار در خلقِ چنین شخصیتی با اون بازی منحصر به فرد جانی دپ، فیلم رو بسیار دلپذیر کرده بود. 

برنامه‌های درحال اجرا

برنامه‌های در حال اجرای کانون فیلم‌وعکس دانشگاه شهید بهشتی مورخ امروز ۱۴۰۱۰۶۱۲:
 

آخرین دوئل به روایت خانم سیروس مقدم

قبل از هر چیز بگذارید تاریخ دو فیلم را مقایسه کنیم:

آخرین دوئل، ساخته ی کارگردان بزرگ، ریدلی اسکات - سپتامبر 2021

ابلق، ساخته ی کارگردان مهم سینمای ایران، نرگس آبیار – فوریه 2021

و این یعنی شگفتی عرصه‌ی هنر. این اولین بار نیست که در یک بازه‌ی زمانی کوتاه و نزدیک، یک ایده با جزئیاتِ به شدت مشابه، به ذهن دو یا چند خالق می‌رسد. 

به بهانه پایان سریال "بهتره با ساول تماس بگیری"

دوره آموزشی تصویربرداری

مسابقه عکاسی عاشورا

تی تی؛ جادوی رنگارنگ دنیای عجیب زن کولی

 

اژدهای کومودو

در مواجه شدن با یک اثر که به ادعای خودم، واجد وصف «بد» بودن است، دچار فلسفه‌بافی می‌شوم و نوشته‌هایم پر می‌شود از مقدماتی که به طور مستقیم به آن اثر خاص، مربوط نیستند لذا:

مقدمه‌ی اول:

من متهم هستم به اینکه در قضاوت فیلم‌ها، بیش از فرم، به محتوا اهمیت می‌دهم. ولی به نظر من، مخاطب جدی سینما، در گام اول به محتوا اهمیت می‌دهد. با ارتقای خود این بار وارد بازه‌ی اهمیت به فرم می‌شود، ولی با ارتقای بیشتر دید و سطح هنری خود، در ادامه، باز هم به سراغ محتوا می‌آید. البته این بار در آن واحد، در حال تحلیل فرم هم هست. لازم به ذکر می‌دانم که من این مقدمه را به نشانه‌ی ادعای عمق نگاه خود نمی‌نویسم. بلکه صرفاً تجربه‌ای که از تحلیل‌های منتقدینی که نگاه و قضاوتشان را باور دارم، من را به ادعای کشف این سبک و سیاق و سلسله‌مراتب رسانده است.

مقدمه‌ی دوم: